Vakt-i Ansızın

   

   Olmasını istediğin ve olsun diye beklediğin şeyler, “hiç beklemediğin zamanda olur” derlerdi de inanmazdım. Hatta inanmamakla kalmaz tüm benliğimle, bütün bilgi birikimimle muhalefet giderdim.  “Beklemiyorsam neden olsun yeaa, zaten beklemiyorum!” der etrafımdaki tüm delici bakışları üzerime toplardım. Lakin şu sıralar yaşadıklarımı ve başıma gelenleri/gidenleri size anlatsam “ohaaaa, çüş ne ballısın lan!” diyip bugüne kadar bahsettiğim, neredeyse tüm yazılarıma konu olan o meşhur şanssızlığımla alakalı “hani şanssızdın sen! Sende de şans yoksa ben öliyiimm!” dersiniz. O yüzden bu aralar pek bir şey yazamadım canlarım kusurabakmayın. Çok merak ettiniz dimi, acaba bu kızın başına ne geldi ne gitti, öldü mü kaldı mı, cinayete mi kurban gitti yoksa evlendi falan filan mı diye... Yok yok başıma henüz bunlar kadar felaket şeyler gelmedi, tabi bu gelmiycek anlamına da gelmiyor... İnsan hayatı bu, bir dakikası öteki dakikasına uymuyor. Elinde olan şey bir bakmışsın 2dk sonra yok gitmiş, bitmiş... Ya da bakmışsın beklediğin her ne varsa beklemediğin bir anda oluvermiş,  hemde en mikemmelinden!! Beklersin olmaz beklemezsin olur, ne boktan şey lan! Ben böyle olsun istemezdim şahsen. Bir şeyi istiyorsam hemen olmalı, tez canlıyım sabırsızım ne yapabilirim... İşte böyle sevgili bu satırları okuyan maktulüm, çok merak ettin dimi bu kız bu kadar konuştu da ne yaşadı, anlata anlata bi türlü sadede gelemedi diye... Söylemiycem işte, merak et! Hatta meraktan kudur deli divane ol! Hahahh şaka şaka kıyamam ya, sadece şöyle bir ipucu verebilirim olmasını çok istediğim birşey vardı, bekledim bekledim olmadı olduramadım derken bir an geldi ki, oldu! Hemde en mükemmel haliyle... O yüzden ne olduğunu söylemiyorum sonra nazara geliyor milletin gözü kalıyor. Bugüne kadar hayatımda olup biten her şeyi herkese söylerdim, bir aptal benim ya! Söyledikçe gitti, elimden kaydı... O yüzden mi, artık bir kapalı kutuyum canım açabilene aşkolsun.... 

Ps: Yazılarımı çok özlüyorsanız söyleyin, ben de ilhamımı çağırıyım yoksa durduk yere gelmiyor şerefsiz!