3 Maymun

   Aslında flu gibi her şey, hayatım da böyle benim. Gözlüklerimi çıkarıncaya kadar gerçeklerim var. Sonrası da bulanık zaten, istesem de istemesem de… Ne güzel aslında görmek istediğini gör, istemediğini ise umursama! Hangi birimiz yapabiliyoruz ki bunu? Ben yapmak isterdim. Aslında yapıyordum da. İstediğim zaman her yer, her şey netti, istemediğimde ise kolayca flulaştırabiliyordum etrafı, kimi zaman da kör oluyordum. Reel olarak olmasa da soyut olarak yapıyordum bunu. 3 maymun gibi aynen, görmedim, duymadım, bilmiyorum! Peki ya şimdi?

   Yanlış ya da doğru bir şey yaptığımda “Neden böyle yaptın?” diye hesap sormak isteyenlere “Görmüyorum ki!” diyebiliyordum. En kolay kaçış noktasıydı aslında benim için… Senelerdir dünyayla aramda bir engel vardı, taa ki düne kadar şimdi o da kalktı. Peki sıradaki bahanem ne olacak?

   Dün dünyayla aramda olan o saydam tabakadan tamamen kurtuldum. Hayatımın dönüm noktası denilebilir bir nevi. O soğuk ameliyat masasında değişti her şey. Gerek etraf, gerekse benliğim... Artık sabah kalktığımda bulanık olmayacak odam ya da en büyük tutkum olan deniz de gözlerimi sıkı sıkı kapamayıp yosunlardan, midyelerden mahrum kalmayacağım. Doya doya minarelerin içindeki yengeçlere salça olabilmek gibisi var mı? Düşünüyorum da neredeyse hayatımın 18 yılını yarı kör geçirmişim, bir ömürün yarısı gibi. Heyecanlıyım, heyecanlısın… En azından etrafımdaki herkes çok heyecanlı. Çünkü yüzüm gülüyor, etrafa neşe saçıyorum. Belki de hiç olmadığım kadar mutluyum!

   Bu yazıyı okuyorsun, belki “etrafı bulanık görmek” ne demek bilmiyorsun ya da beni çok iyi anlıyorsun. Aslında bir düşün, hayatında neleri görmezlikten geliyorsun? Kafaya takılacak şeyleri takmayıp, takılmayacakları takarak kendi tezatlığımızı oluşturmuyormuyuz aslında. Hayatımızda kendimize yaptığımız en büyük bencillik bu değil mi zaten… Boş şeylerle beynini meşgul etmek! Ne gereksiz...

   Bulanıklık ne demek bilmesen de, neleri göz ardı edebiliyorsun bir düşün! Görmemek için illa gözlerinin bozuk olmasına ya da kör olmana gerek yok. 2 gün önce ben de gözlüklerimi çıkarabiliyordum, görmezlikten geliyordum istemediklerimi. Şimdi her yer, her şey net hayatımda. Çok iyi görüyorum, duyuyorum ve anlıyorum. 'Yeni dünya’mda nasıl davranmam gerektiğini henüz bilmiyorum. Şöyle bir düşünüyorum da eski halim acaba daha mı iyiydi? Cevabı yine kendim vererek "yok..." diyorum. "Kusursuz görmek paha biçilemez!"

   Sonuç olarak bir bireyiz ve bireyler kendi kendini yönetebilir. Bu yüzden her şey net olsa da hayatımda, yine de görmezlikten gelmek bence en iyi seçim! Ben hemen denemeye başlıyorum, şu saçma salak yazımı okuyanlara da tavsiyem; "kendi iyiliğin için sen de görmezlikten gel, görüyorsan duymazlıktan gel, duyuyorsan anlamazlıktan gel" derim…